Voor accugereedschap worden drie soorten accu’s gebruikt. Ze hebben alle drie hun voor- en nadelen:

NiCd (Nikkel Cadmium)

De meest simpele van de drie én de goedkoopste. Het is een solide en betrouwbare accu met een lange levensduur. Een nadeel is het zogenaamde geheugeneffect. Als je hem oplaadt terwijl hij nog niet volledig ontladen is, onthoudt dit type accu de status ten tijde van het opladen. Hierdoor zal hij een deel van zijn capaciteit kwijtraken. Je moet hem dus pas opladen als hij helemaal leeg is. NiCd accu’s hebben een hoge zelfontlading: ze lopen ook leeg als je ze niet gebruikt.

NiMH (Nikkel Metaal Hydride)

Een verbeterde versie van de NiCd accu, met een hogere energiedichtheid. Je kunt er dus langer mee werken voordat hij aan een oplaadbeurt toe is. Omdat hij veel minder last heeft van het geheugeneffect, kun je hem opladen wanneer het uitkomt. De NiMH accu heeft wel een hoge zelfontlading. Je kunt hem beter niet zover leeg maken dat hij helemaal niets meer doet, want dit verkort de levensduur.

Li-Ion (Lithium Ion)

De meest geavanceerde van de drie. Door een veel hogere energiedichtheid heeft dit type een hogere capaciteit dan de andere accu’s, terwijl ze kleiner en lichter zijn. Een Li-Ion accu heeft geen last van geheugeneffect en weinig zelfontlading. Bovendien is hij milieuvriendelijker dan andere accu's. Allemaal voordelen dus. Daar staat één relatief nadeel tegenover: het hogere prijskaartje.

Op deze vraag is moeilijk een concreet antwoord te geven. Het ligt aan het type accu, de intensiteit van het gebruik en de manier waarop je hem bewaart.

NiMH accu’s kunnen tussen de 400 en 700 keer worden opgeladen, NiCd accu’s 500 tot 1000 keer en Li-Ion accu’s tot 1000 keer. Deze cijfers gelden onder optimale omstandigheden. Tijdens de levensduur neemt de capaciteit van een accu geleidelijk af. Een accu met minder dan 70% van zijn nominale capaciteit wordt als versleten beschouwd. Over het algemeen kun je zeggen dat bij regelmatig gebruik een accu een levensduur van ongeveer drie jaar heeft.

Accu’s zijn gevoelig voor warmte en kou. Blootstelling aan extreme temperaturen vermindert de capaciteit en de levensduur. Laat je accugereedschap dus niet in de volle zon of in een warme auto liggen en bewaar het niet in een schuurtje waar het ’s winters vriest. Ook vocht is een boosdoener, dus zorg voor een droge opslagruimte.

Ook in de uitgeschakelde machine kan stroom vloeien. Na verloop van tijd kan dit leiden tot diepontlading. In een dergelijke toestand ontstaan er chemische reacties in de elektroden, die de capaciteit van de accu verminderen. In het ergste geval kan het gevolg zijn dat de accu helemaal niet meer kan worden opgeladen.

Door zelfontlading verliest een NiCd of NiMH accu wanneer je hem niet gebruikt binnen 3 maanden ongeveer 60 tot 80% van zijn lading. Een Li-Ion accu verliest 3 tot 5% per maand. De zelfontlading is groter bij hoge temperaturen. Bewaar een accu daarom op kamertemperatuur.

Vanwege het geheugeneffect mag je een NiCd accu pas opladen wanneer hij helemaal leeg is. Bij de andere accutypen geldt deze regel niet. Accu’s die je een tijd niet gebruikt, kun je het best in opgeladen toestand bewaren. Minimaal drie keer per jaar een volledige ontlaad/oplaadcyclus verlengt de levensduur.

Li-Ion accu’s mogen niet helemaal worden ontladen. Als vuistregel kun je aanhouden dat ze moeten worden opgeladen wanneer ze nog 10 tot 20% van hun capaciteit hebben.

Als er al iets gedaan kan worden aan een defecte accu, is het resultaat van korte duur. Voor een accu die versleten is, is er maar één oplossing: inleveren als klein chemisch afval. Dit kun je gewoon in élke HORNBACH vestiging in Nederland inleveren.