Een ode aan Wim

Het gevoel dat de meeste van ons niet kennen, is dat van een machine die je hand te pakken krijgt. Opeens ben je arbeidsongeschikt en moet je achter een bureau werken. Zegt men. Je kunt er dan heel snel achter komen dat de computer waar je elke dag achter zit, je doodongelukkig maakt. Wim nam al snel het dappere besluit om toch weer met zijn handen te gaan werken. Eerst even opnieuw een schroevendraaier, boor en hamer leren bedienen, daarna er knetterhard tegenaan. Wim heeft met zijn ijzeren wil inmiddels een goed lopend bouwbedrijf opgebouwd en geniet als nooit tevoren. Keukens maken is zijn specialiteit. Net als elke dag lachen, doorbeuken en genieten.